نخل امید
ششجهت نقش تـرا میبینـم
فطـرتـم را نـگـۀ تـو استـاد
کاروان خــرد و انـدیـشـــه
داده ام در ره عشقت بـربـاد
ریشه های کهن نخل امیـد
میکشند از ستـم تـو فـریـاد
یا برانم زخویش یاکه بخوان
ورنـه انـدیشه کی شـود آزاد
هــر زمـان آرزوســت آواره
درخم کوچه های عشق آبـاد